به گزارش پایگاه خبری تحلیلی عصر اترک مهدی تقی‌زاده در یادداشتی نوشت: ببخشید آقای رئیسی ما مردم رئیس‌جمهوری نمی‌خواهیم که شبانه‌روز برای خدمت به ملت کار کند روز تعطیل و غیرتعطیل نشناسد و جهادی بدون توجه به حواشی عظیم رسانه‌ای کار کند.
بلکه ما رئیس‌جمهوری می‌خواهیم که برای سفر به کلان‌شهری مثل مشهد تخت خوابش را با هواپیما منتقل کند که با آرامش و آسایش بخوابد و خواب ناز ببیند مبادا که خاطرش مکدر شود اصلاً چه معنی دارد رئیس‌جمهور شب‌ها به فکر ملت باشد باید غذایش چرب و تختش فلان تخت مارک باشد و صبح هم که از خواب بیدار شود آرایشگر مخصوص داشته باشد تا ریشش را نقره‌فام کند و صدالبته کمر ما ملت خم شود مهم نیست مبادا خم به ابرو رئیس‌جمهور بیاید.
ما رئیس‌جمهوری مثل رئیسی نمی‌خواهیم که به‌وقت بلاهای طبیعی ایجاد شده بیاید در کنار مردم، چه معنی دارد بیاید مگر وظیفه‌اش این است که به داد ملت برسد باید مثل فلان شخص با خانواده خود در کنار سواحل مشغول به رفع خستگی خود باشد به‌هرحال مملکت‌داری سخت است نباید فکر رنج و سختی رنج‌کشیدگان و بلادیدگان خاطر جنابشان را مکدر کند.
چه معنی دارد رئیس‌جمهوری مانند رئیسی به فکر سربازان باشد حقوق سیصد تومانی را شش هفت میلیون کند رئیس‌جمهور باید بنشیند فقط ناله کند که خزانه خالی است پول نداریم ما به‌سختی حقوق کارمندان را فراهم می‌کنیم تا ما دلمان به حالش بسوزد که چه‌کار سختی در پیش دارد.
ما رئیس‌جمهوری مثل رئیسی نمی‌خواهیم که توقع را از رئیس‌جمهورهای بعدی بالا ببرد به فکر خانه‌دار کردن جوانان بیفتد مگر کار دولت‌خانه سازی است. دیدیم که حتی مخالفانش می‌گویند شدنی نیست یک میلیون در سال خانه‌سازی دولت. رئیسی نتوانسته سالی یک میلیون بسازد او به شعارش عمل‌نکرده و فقط و فقط نهصد هزار تا ساخته بعد مجری از او می‌پرسد که می‌توانی یک میلیون بسازی می‌گوید نه شدنی نیست دیدم که کارشناسانش گفتند دولت منابع خانه‌سازی ندارد و ماهم از او نمی‌پرسیم فلان دولت در هشت سال چقدر مسکن ساخت و آقای رئیسی در سه سال دونیم میلیون مسکن را چطور دارد به سرانجام می‌رساند؟!
رئیس‌جمهور مانند رئیسی چه معنی دارد به فکر ازدیاد نسل ایران و ایرانی باشد و خودش را به‌سختی بیندازد در طرح جوانی جمعیت ماشین به مادران بدهد زمین رایگان تحویل دهد و یا وام برایشان تهیه کند بااین‌همه سختی کشورداری مگر رئیس‌جمهور باید وقتش را به‌خاطر این موارد هدر بدهد؟!
رئیس‌جمهور فقط باید در روابط خارجه حواسش به کدخدا باشد کار کشور را لنگ بگذارد و وزیرش را بفرستد آنجا با کری راه بروند و بخندد بگوید امضایش تضمین است برجام را امضا و همه بندها را موبه‌مو اجرا کند و باز برای احیای برجام باز مذاکره کند و باز مذاکره کند باز آنها بگویند تا پالرمو، سند بیست سی، fatf, cft و فلان و فلان را امضا نکنید برجام بی برجام. هی امضا کند و هی امضا کند و آخر هم بگوید تندروهای داخلی نگذاشتند. چه معنی دارد رئیس‌جمهور به دیدار دیگر کشورها در آسیا، اروپا، آفریقا و... برود و با آنها دادوستد کند. منابع ارزی را آزاد کند صادرات نفت را چندبرابر کند.
آری رئیس‌جمهور چرا باید به فکر بسته معیشتی باشد و ما مجبور باشیم فقط کالای اساسی با آن بخریم اصلاً چه معنی دارد این‌جور ریخت و پاش‌ها برای طبقه متوسط و روبه‌پایین جامعه؟!
یا چه معنی دارد آن‌قدر به سفرهای استانی و به روستاهای دورافتاده برود که پیرمردی بیاید بگوید من فرماندار شهرم را ندیدم؛ اما رئیس‌جمهور کشورم را دیدم.
آقای رئیسی ما قدر تو را ندانستیم نعمتی بودی برای ما و نعمتی که قدرش را ندانیم از دستش می‌دهیم آری دلمان برای آقای رئیسی سوخت این همه دستاورد داشت و آن همه تهمت شنید.
بنگاه دروغ‌پراکنی القا می‌کند که فرقی نمی‌کند چه کسی رئیس‌جمهور باشد فرقی نمی‌کند که چه کسی در پاستور بنشیند؛ اما همان‌ها برای رسیدن به قدرت چه ریخت و پاشی که نمی‌کنند چه تهمت‌ها و دروغ‌های که نمی‌گویند اگر مهم نبود به‌راستی این همه به آب‌وآتش نمی‌زدند.
مردم عزیز ایران اگر هنوز مردد هستید در رأی‌دادن بدانید حضور شما در پای صندوق‌های رأی بسیار، بسیار مهم است و مهم‌تر از آن انتخاب فردی اصلح است بدانید و می‌دانید مهم است که چه کسی رئیس‌جمهور می‌شود کسی که به فکر خدمت به مردم باشد یا به فکر رسیدن به قدرت.
الا ای حال خود می‌دانید و آینده ایران... .
انتهای خبر/گ
0 نظر